Psia depresja - w jaki sposób jej przeciwdziałać

Wydawałoby się, że depresja dotyka tylko nas, ale czy na pewno? Psia depresja może być naprawdę poważnym problemem, którego nie wolno lekceważyć. Jak się okazuje, zagadnienie to może dotykać większej części populacji, niż nam się wydaje. 

Psia depresja - czy jest się czym martwić?

Na pewno każdy z nas słyszał, ma kogoś w swoim otoczeniu, lub sam zmagał się z symptomami związanymi z okresami obniżonego nastroju. Depresja może dotknąć każdego z nas, a wraz z rozwijającą się świadomością społeczną coraz więcej wagi przywiązujemy do swojego zdrowia psychicznego. Niestety nie każdy zdaje sobie sprawę z istnienia terminu "psia depresja". Oczywiście jesteśmy na tyle innymi organizmami, że ciężko porównać tutaj obydwa przypadki jeden do jednego, ale wbrew pozorom, możemy mieć na tym polu niestety całkiem dużo wspólnego.

Psia depresja - przyczyny

Psią depresję może wywoływać bardzo dużo stresorów, takich jak przewlekłe schorzenia, czy długi ból związany z najróżniejszymi przyczynami. Bardzo negatywnie na psa mogą oddziaływać także wszelkie okresy izolacji związanych z zabiegami weterynaryjnymi, czy brak stymulacji związanej z po prostu zabawą, czy ruchem. Zwierzęta mogą być także podatne na nagłe zmiany w swoim otoczeniu związane z przeprowadzką, remontem, czy chociażby pojawieniem się nowego członka rodziny (człowieka, albo innego zwierzęcia.

Psia depresja - objawy

Objawy psiej depresji warto dobrze poznać, jeszcze zanim zdecydujemy się na odpowiedzialność związaną z opieką nad naszym towarzyszem. Dużą część objawów jesteśmy w stanie określić intuicyjnie, nawet bez specjalnego zagłębiania się w nomenklaturę związaną z tematem (gdzie nawiasem mówiąc, badań związanych z tematem jest bardzo mało). Warto jednak uważnie podchodzić do interakcji i codziennego życia z czworonogami, aby w razie dostrzeżenia pierwszych symptomów działać, czy po prostu zmienić trochę plan naszego dnia, po to by sytuacja się nie powtarzała. Jeśli zachowanie Twojego psa pokrywa się z poniższymi, to zastanów się, czy możesz coś zmienić:

1. Wykazuje mało aktywności, staje się wręcz apatyczny
2. Nie reaguje entuzjastycznie na to, co kiedyś sprawiało mu radość
3. Zmienia swoje nawyki związane z jedzeniem - je mniej niż zazwyczaj, albo nawet nie je w ogóle
4. Śpi dużo więcej niż zazwyczaj, jest osowiały i nie wykazuje chęci do podejmowania aktywności
5. Wykazuje zachowania lękowe, albo nawet agresywne
6. Niewspółmiernie dużo się liże
7. Podejmuje dużo mniej interakcji i jest mniej skłonny do kontaktu z innymi psami
8. Ćwiczenia behawioralne idą mu ciężej, niż zazwyczaj - postęp w treningu może się nawet cofać
9. Wykazuje zachowania związane z częstym znudzeniem
10. Dużo szczeka, ma momenty dużej nadaktywności

Psia depresja - w jaki sposób jej przeciwdziałać

W momencie, kiedy dostrzegamy poszczególne symptomy u swojego podopiecznego - zastanówmy się w jaki sposób wygląda nasz plan dnia i czy do tej pory poświęcaliśmy mu wystarczająco dużo uwagi. Niestety psy nie rozumieją, że mamy dużo na głowie, codzienne obowiązki, czy ważne spotkania. Dobrym pomysłem będzie po prostu budowanie codziennych nawyków związanych z opieką nad naszym zwierzakiem, małe, bądź większe przejawy interakcji na przestrzeni dnia.

Same spacery mogą stanowić dużo za mało, aby zaspokoić zapotrzebowanie na uwagę psa. Dużą rolę także będzie miała rasa naszego towarzysza, powinniśmy tak planować nasz tydzień, aby móc zapewnić rozrywkę nie tylko sobie, ale także naszemu podopiecznemu. Zwłaszcza w przypadkach, kiedy jest on mieszanką genów przystosowujących go do realizacji poszczególnych (często wymagających określonych cech fizycznych) zadań.

Dodatkowo musimy pamiętać o tym, że psy są zwierzętami stadnymi, więc bardzo pomocna może być socjalizacja naszego czworonoga. Kontakt z innymi psami (o ile sam nie będzie dla psa jednym ze stresorów) może być zbawienny w skutkach.

Psia depresja, a psia demencja

Warto też wspomnieć o istnieniu schorzenia, które może bardzo przypominać przez swoje objawy, te, które niesie ze sobą psia depresja. Często w nomenklaturze przewija się ona pod nazwą Canine cognitive dysfunction syndrome - w skrócie CCD. Według badań psia demencja może dotykać niemal 1 na 3 trzech psów w wieku ponad 11 lat. Będzie się ona objawiała podobnymi symptomami do psiej depresji, ale będzie bardziej związana z gorszą odpowiedzią na różne dawniej stymulujące psa sytuacje, czy przedmioty. Różniła się będzie bardziej kompulsywnymi, czy najzwyczajniej "dziwnymi" dla nas zachowaniami. Psią demencję można trochę porównać do ludzkiego Alzheimera.

Źródła:

1. PetMD, Stephanie Howe, Dog Depression: Signs, Causes, and Treatment
2. Dailymail, Is your dog depressed? Three-quarters of pet pooches show signs of mental health issues including anxiety, survey reveals
3. Fetch, Sandy Eckstein, Depression in Dogs
4. American Kennel Club, Gemma Johnstone, How to Know if Your Dog is Depressed
5. PetMD, Stephanie Howe, Dog Dementia: Symptoms, Causes, Treatment and Life Expectancy